دستان من
دستــــــــــــــــان ِ مـــــــــــن
وقــــــــــــــــــتی برایــــت دعــــا مــیکــــردمــــ
پـــــــــر شــد از هـــــیـچ ...!
ردّپـــــــای تـــــــــــــو
ســـــــــرابی ســـــــــاخـــت
تا همـــــــــیشه پــــــــوچهـــــا را گـُــــــــــــــــــــل ببـــــینمــــــ؛
و مـــــــــــن گلــــستــانــــــی ســــــــــــــــــاخــــتمـــــــ
از مـــن و همـــــــــزادمــــــــــ،
هیــــــــــــچ!
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۵/۱۰ ساعت ۱۱:۹ ق.ظ توسط سـارا امـیدی
|